تحریف دوم - نا امیدی!
پرسش ۱ :
چرا گرایش مردم جامعه ایران روز به روز به تنهایی بیشتر می‌شود؟ چه اتفاقی در جامعه ایران رخ داده که مردم جمع گریز شده‌اند و تنهایی را ترجیح میدهند؟
و پرسش ۲ -
۲ - در چه شرایطی می‌توانیم «تنهایی» را به مشارکت و «ذهن انبار» را به «ذهن سرشار» تبدیل کنیم؟
می بینید که خبرنگار می خواهد غیر مستقیم بگوید که مردم ناامیدند. اما از چی ؟
از حاکمیت؟
یا از خودشان ؟
بی شک تجربه چهل ساله همه ی خوشخیالی های مردم را در مورد حاکمیت مذهبی به واقعیت تبدیل کرده است که وعده های حاکمیت ایده ئولژیک چیزی جز سراب نیست.
چنین واقعیتی نه تنها مردم را ناامید نمی کند، بلکه به فکر چاره کار می اندازد: روی گرداندن از حاکمیت و نفی آن به اشکال گوناگون فردی یا جمعی.
آیا اعتصاب های گوناگون نتیجه نا امیدی مردم است یا مردم می کوشند راهی برای برون رفت از این حاکمیت بیابند؟
آیا مردم ناامید توان مبارزه دارند؟
آیا مردم ناامید با دست خالی فقط با یک دوربین با حاکمیت خشن مبارزه می کند؟
آیا مردم ناامید از طریق شبکه های اجتماعی واقعیت حاکمیت را در شکل های گوناگون منتشر می کنند؟
آیا مردم تنها که هریک به گوشه ای خزیده اند، فریاد رسای آنهایی هستندکه در گوشه زندان های حاکمیت اند؟
آیا مردم ناامید در زندان به تنهایی برای مبارزه با ستم شصت روز اعتصاب غذا می کنند؟
آیا مردم ناامید روسری را روی چوب می کنند به تنهایی در برابر یک باور و قانون غلط می ایستند؟
آیا ….
همه ی اینها نشان می دهند که مردم نه تنهایند و نه ناامید، بلکه آن که روز به روز تنهاتر می شود و از این تنهایی وحشت دارد حاکمیت اسلامی است.
واقعیت جمعی فیزیکی اکنون به واقعیت جمعی ذهنی تبدیل و هر روز این ذهن جمعی قوی تر و پر بارتر می شود.
و این برای حاکمیت جمهوری ولایی وحشتناک است. می داند که در انتخابات آینده فقط گروه اندکی شرکت می کنند.
تحریف سوم :
فروپاشی اجتماعی !
پرسش سوم :
۳ - آیا ادامه رویکرد تنهایی می‌تواند جامعه ایران را تهدید کند و در آستانه فروپاشی اجتماعی قرار بدهد؟
دکتر فراستخواه به هوشیاری می گوید:
بنده نمی‌توانم به صورت قاطع عنوان کنم که در آستانه فروپاشی جامعه قرار گرفته‌ایم. اما معتقدم نشانه‌های مهم و قابل توجهی از فروپاشی آشکار شده است. عدم مشارکت مردم در تصمیم‌گیری‌ها، فقدان همبستگی اجتماعی، قانون‌گریزی و فساد سیستماتیک از مهم‌ترین نشانه‌های فروپاشی اجتماعی است.
نتیجه آنچه فراستخواه می گوید، نه فروپاشی اجتماعی بلکه فروپاشی حاکمیت است. عدم مشارکت مردم در حاکمیت یعنی خالی کردن زیر پای حاکمیت. فروپاشی اجتماعی همانی است که چند سال است توسط حاکمیت تبلیغ می شود: سوریه ای شدن ایران. اما همین مردمی که از طرف خبرنگار به « تنهایی » معرفی می شوند، با هوشیاری تمام هم با حاکمیت موجود مبارزه کرده اند و هم از سوریه ای کردن ایران توسط حاکمیت موجود جلوگیری کرده اند. نقشه های سپاه پاسداران نیز برای ایجاد چنین وضعیتی را هم خنثی کرده اند. به جریان ایجاد درگیری خیابانی با دراویش و جریان تازه خوزستان توجه کنید.
تحریف چهارم :
فقدان فرهیختگی !
پرسش :
۴ - چرا جامعه ایران با فقدان الگوی فرهیختگی مواجه شده است؟ آیا پس از اینکه جامعه ایران از «سنت» عبور کرد، به دلیل مخالفت‌ها نتوانست یک الگوی جدید متناسب با دغدغه‌های جدید برای خود طراحی کند؟
جناب خبرنگار می گوید :» آیا پس از این که جامعه ایران از سنت عبور کرد»
آیا عبور از سنت - استبداد عرفی و حاکمیت مذهبی - یک فرهیختگی نو نیست؟ این نشانه بلوغ ذهنی همین مردمی است که بقول خبرنگار « به تنهایی » پناه برده اند. کنار گذاشتن سنت - چه دیکتاتوری سنتی و چه دیکتاتوری مذهبی - حاصل همین ذهنیت جمعی است که خبرنگار آن را « تنها » زندگی کردن مردم می خواهد القا کند.
تحریف پنجم :
فقدان طرحی برای آینده :
جناب خبرنگار اعتراف می کند که « جامعه ایران … به دلیل مخالفت نتوانست یک الگوی جدید.. طراحی کند »
طراحی یک الگوی تازه حاکمیت با پیاده کردن آن متفاوت است. مردمی که :
استبداد عرفی شاهنشاهی را برانداختند و
سال هاست که در نفی استبداد مذهبی نیز می کوشند،
چه طرحی در ذهن دارند؟
آیا با ذهن خالی - بقول خبرنگار ذهن انباشته - این دو پایگاه سنتی را به نقد کشیده اند و این دو را نفی می کنند؟
آیا مردمی که الگویی برای آینده در ذهن ندارند پشت پا به سنت زده اند؟
هر جامعه ای که به استبداد - بهر شکلش - نه بگوید، چه می خواهد؟
البته پیاده کردن این ذهنیت هنگامی رخ می نماید، که ریزش پایه های حاکمیت استبدادی و مذهبی سرعت بگیرد و امروز شاهدیم که هر لحظه این ریزش بیشتر می شود.
تحریف ششم :
حوزه عمومی و گروه های مرجع
۵ - تکثیر مسأله باید در حوزه عمومی صورت بگیرد یا در گروه‌های مرجع؟
جامعه ای که به استبداد عرفی و مذهبی نه گفته است، به گروه های مرجع نیاز مبرمی ندارد به دلیل این که :
گروه های مرجع نو در حالی بوجود می آیند که مورد اعتماد مردم باشند، اینان بیشتر در درون اتحادیه های صنفی و نیز شبکه های اجتماعی حضور دارند و با طرح اندیشه هاشان مردم درمی یابند که چه راه هایی در برابرشان هست و بر حسب نیازشان این راه ها را انتخاب می کنند.
بنابراین تکثیر طرح و نحوه پیاده کردن آن در حوزه عمومی انجام می شود چرا که الگوی سنتی گروه های مرجع دیگر مورد اعتماد و توجه مردم نیستند.
مردم می روند از درون فعالیت های درون گروهی مراجع تازه و نوی بیافرینند.
-------------------------------
بخش اول :
حاکمیت یا دولت ؟
http://tarikhroze4.blogsky.com/1397/07/23/post-140/
حاکمیت یا دولت ؟
پرسش ها عبارتند از:
۱ - چرا گرایش مردم جامعه ایران روز به روز به تنهایی بیشتر می‌شود؟ چه اتفاقی در جامعه ایران رخ داده که مردم جمع گریز شده‌اند و تنهایی را ترجیح میدهند؟
۲ - در چه شرایطی می‌توانیم «تنهایی» را به مشارکت و «ذهن انبار» را به «ذهن سرشار» تبدیل کنیم؟
۳ - آیا ادامه رویکرد تنهایی می‌تواند جامعه ایران را تهدید کند و در آستانه فروپاشی اجتماعی قرار بدهد؟
۴ - چرا جامعه ایران با فقدان الگوی فرهیختگی مواجه شده است؟ آیا پس از اینکه جامعه ایران از «سنت» عبور کرد، به دلیل مخالفت‌ها نتوانست یک الگوی جدید متناسب با دغدغه‌های جدید برای خود طراحی کند؟
۵ - تکثیر مسأله باید در حوزه عمومی صورت بگیرد یا در گروه‌های مرجع؟
نکته اول - می بینید که « همه راه ها به رم ختم می شود » ، چون انتخابات آینده نزدیک است و از حالا کم کم با این گفتگوها می خواهند بازار شرکت مردم را در انتخابات استصوابی ولایت مطلقه فقیه آینده گرم کنند!
تحریف ها:
۱ - بین متن گفتگو در وبلاگ آقای فراستخواه با متن منتشره در « آرمان امروز » یک تفاوت بنیادی وجود دارد.
می توانید این دو متن را اینجاها بخوانید:
الف - متن در وبلاگ آقای فراستخواه :
http://farasatkhah.blogsky.com/1397/07/23/post-434/
ب - متن روزنام « آرمان امروز » در تلگرام آقای فراستخواه :
این تفاوت بنیادی مربوط به تغییر مقوله « حکومت » در متن وبلاگ آقای فراستخواه به مقوله « دولت » در روزنامه « آرمان امروز » است یا برعکس ؟ یا آقای دکتر فراستخواه پاسخش را می داند یا « آرمان امروز»!!
می دانیم که حاکمیت جمهوری اسلامی در ایران در دنیا منحصر به فرد است. چرا؟ این اختیارات ولایت مطلقه فقیه در قانون اساسی را بخوانید:
اصل ۱۱۰ قانون اساسی :
صل یکصد و دهم
وظایف و اختیارات رهبر:
۱ - تعیین سیاستهای کلی نظام جمهوری اسلامی ایران پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام.
۲ - نظارت بر حسن اجرای سیاستهای کلی نظام.
۳ - فرمان همه‌پرسی.
۴ - فرماندهی کل نیروهای مسلح.
۵ - اعلام جنگ و صلح و بسیج نیروهای.
۶ - نصب و عزل و قبول استعفای:
۷ - فقه‌های شورای نگهبان.
۸ - عالیترین مقام قوه قضاییه.
۹ -رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
۱۰ -ریییس ستاد مشترک.
۱۱- فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
۱۲ - فرماندهان عالی نیروهای نظامی و انتظامی.
۱۳ - حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه.
۱۴ - حل معضلات نظام که از طرق عادی قابل حل نیست، از طریق مجمع تشخیص مصلحت نظام.
۱۵ - امضاء حکم ریاست جمهوری پس از انتخاب مردم صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری از جهت دارا بودن شرایطی که در این قانون می‌آید، باید قبل از انتخابات به تأیید شورای نگهبان و در دوره اول به تأیید رهبری برسد.
۱۶ - عزل رئیس جمهور با در نظر گرفتن مصالح کشور پس از حکم دیوان عالی کشور به تخلف وی از وظایف قانونی، یا رأی مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت وی بر اساس اصل هشتاد و نهم.
۱۷ - عفو یا تخفیف مجازات محکومیت در حدود موازین اسلامی پس از پیشنهاد رئیس قوه قضاییه.
رهبر می‌تواند بعضی از وظایف و اختیارات خود را به شخص دیگری تفویض کند.
و به اینها نظارت استصوابی را هم اضافه کنید!! که در قانون اساسی نیست اما هدف های رهبری را تامین می کند!
اما با این اختیارات گسترده ، در قانون اساسی هیچ اصلی نیست که ایشان باید پاسخگوی این همه اختیاراتش باشد!
چه کسی پاسخگوی این همه اختیارات ایشان است؟
گنه کرد در بلخ آهنگری - به شوشتر زدند گردن مسگری!
قوه مجریه یا دولت. و آقای خامنه بارها گفته است که دولت قوه مجریه است نه سیاستگزار.
حالا چرا در متن آقای فراستخواه حکومت آمده است و در متن روزنامه آرمان از اصطلاح دولت استفاده شده؟
روزنامه های اصلاح طلب شده اند پلیس برای نشانی غلط دادن به مردم که مشکلات پدید آمده نه مربوط به دستگاه سیاست گذاری ولایت مطلقه فقیه ، بلکه فقط مربوط به دولت است!!
مگر نه این است که پاسخ های بنیادی به پرسش های بالا باید توسط حاکمیت داده شود با این اختیارات وسیع، نه فقط دولت که جزیی از حاکمیت است؟
تحریف دوم - نا امیدی! برای جلوگیری از به درازا کشیدن گفتار، این موضوع در نوشته آینده می آید.
انتخابات مجلس نزدیک است و بازی گرم کردن انتخابات شروع شده است!
بتازگی فیلمی منتشر شده از مصاحبه خانم فائزه هاشمی با یک خبرنگار که زیرش نوشته اند :
«فیلم کامل و بدون حذفیات گفتگوی جنجالی با فائزه هاشمی رفسنجانی » دن
اگر مایلید این فیلم تقریبن یک ساعت و نیمه را ببینید اینجا
https://t.me/gozaresh1395/3682
ممکن است واقعن چیزی از این گفتگو حذف نشده باشد، زیرا چیز قابل حذف شدنی ندارد. مطالب مهمی که ایشان به عنوان مواضع فکری خود مطرح کردند عبارتند از:
۱- تناقض بین اصول قانون اساسی و بسیاری از بخشنامه ها
۲- تناقض بین آزادی اجتماعات در قانون اساسی و بهم زدن اجتماعات
۳- تناقض بین اصل قانون اساسی مبنی بر ممنوعیت تفتیش عقاید با جریاناتی که در کشور وجود دارد.
۴- مخالفت با حجاب اجباری
۵ - مخالفت با حضور دین در حاکمیت . دلیلش هم این است که این کار به دین زیان می رساند و بی توجهی مردم به دین حاصل چنین حکومتی است. اما نمی گوید که حاکمیت دینی فقط در خدمت دینداران است نه همه ی مردم!
۶- مخالفت ایشان با اختیارات فوق العاده رهبری و تسلط رهبر بر همه ی قوای کشور
۷ - مخالفت با دخالت سپاه در عرصه های مختلف بازداشتی ، بازجویی …
۸ - دفاع جانانه ایشان از عملکرد آقای هاشمی رفسنجانی در جمهوری اسلامی.
البته فرزند را به کارهای کرده و ناکرده پدر نمی توان به محاکمه کشید، اما آنچه در زیر می آید برای یادآوری به ایشان است.
۱- در جریان ترور آقای مرتضی مطهری ، پدر ایشان در سخنرانی اش بطور روشن گروه های چپ را مسئول این کار معرفی کرد و بعد که معلوم شد گروه فرقانی خودشان این کار را کرده است، از تهمتی که به گروه های چپ زده بود، عذر خواهی نکرد.
۲- تناقض بین اصول قانون اساسی و عمل جمهوری اسلامی در مورد آزادی اجتماعات و ممنوعیت تفتیش عقاید از همان روز اولی که پدر ایشان در شورای انقلاب و دست راست آقای خمینی بود شروع شد. می گوید نه از اصلاح طلبان امروز بپرسید که چگونه با چوب و چماق به اجتماعات حمله می کردند.
۳- قتل های زنجیره ای و پرت کردن اتوبوس نویسندگان به دره و امثالهم در زمان ریاست جمهوری پدر ایشان انجام شده است .
۴- پدر ایشان یکی از بنیانگذاران جمهوری اسلامی است که طرفدار صد در صد دخالت دین در حکومت است.
۵- پدر ایشان یکی از کسانی است که اختیارات فوق العاده به رهبری را تصویب کرده است.جزو گروه بیست نفره بازنگری قانون اساسی بوده که این اختیارات را به رهبری داده است.
۶- پدر ایشان یکی از طراحان اصلی چاق کردن سپاه بوده است. نقل به معنی ایشان می گفت ما دیدیم بودجه سپاه کم است گفتیم کارهای عمرانی مملکت را به سپاه بدهیم تا از سودش بودجه اش را تامین کند. آن طرح به وضعیت امروز رسید
۷- بلای محیط زیست امروز کشور بخش بزرگ آن مربوط می شود به سد سازی بی رویه زمان آقای رفسنجانی و از جمله خشک شدن دریاچه ارومیه که سپاه وسط دریاچه را پر کرد تا جاده بسازد.
۸ - پدر ایشان به همراه آقای خامنه ای، آقای منتظری را حصر خانگی کردند و از اعدام زندانیان در سال ۶۷ دفاع کرد.
۹- و مهم تر از همه : پدر ایشان رهبر فعلی را با گفتن یک خاطره و بلند شدن و نشستن برای مردم ایران به ارث گذاشت!
توجه به نظر سنجی ها می تواند راهنمایی برای کنشگران اجتماعی و سیاسی باشد و همچنین برای حاکمیت!
عمار ملکی استادیارعلوم سیاسی در دانشگاه تیلبرگ هلند به این کار دست زده است که در بخش های وابسته به هم در اینجا منتشر می شوند.
بخش اول : چکیده یافته های نظر سنجی :
• در این نظرسنجی بیش از ١٩ هزار پاسخدهنده شرکت کردند و یافتەهای آن، گرایشات سیاسی ٪٧٢ جامعه
ایران (یعنی کسانیکه در انتخابات ٩۶ به ابراهیم رییسی رای ندادند) را بازتاب میدهد (با در نظر داشتن
ملاحظات علمی و میزان خطای پیشبینی شده).
این نظرسنجی تلاش کرده بخشی از گرایشات و نگرشهای سیاسی مردم که در فضای جاری بطور علنی امکان بیان شدن ندارند را بطور روشمند اندازه گیر و ثبت کند.
• درباره مقبولیت نظام جمهوری اسلامی، نتایج نظرسنجی نشان می دهد که حداقل ٪٧٠ مردم ایران در یک
رفراندوم آزاد به جمهوری اسلامی «نه» میگویند.
• در پاسخ به این پرسش که خود را متعلق به کدام گرایش سیاسی میدانید، ٪٣٧٬٨ مردم ایران خود را
سرنگونیخواه (برانداز) و ٪٣٠٬۶ آنها خود را تحولخواه و ٪٣٬۶ مردم خود را اصلاحطلب با تاکید بر
حفظ نظام جمهوی اسلامی (استمرارطلب) میدانند.
• درباره نوع نظام مطلوب برای آینده ایران، ٪۴٢ جامعه طرفدار (نوعی از) جمهوری سکولار و ٪١۵ خواهان
پادشاهی مشروطه هستند.
• حداقل یک چهارم (٪٢۵ (جامعه ایران ساختار سیاسی فدرال را برای آینده ایران مناسب میدانند. یک سوم
(٪٣٣ (جامعه ایران میگویند که درباره ساختار سیاسی مناسب برای آینده ایران (متمرکز یا فدرال)
اطلاعات و دانش کافی ندارند.
• در میان ١٧ شخصیت سیاسی‐مدنی که موردپرسش قرار گرفتند، رضا پهلوی با ٪٣٧٬٩ بیشترین محبوبیت
را در جامعه ایران دارد. نسرین ستوده با ٪٨٬١ و میرحسین موسوی با ٪۴٬۶ دیگر شخصیتهای محبوب درجامعه ایران هستند.
• درحالیکه حدود ٪٣٨ جامعه به رضا پهلوی اقبال نشان میدهند، حدود ٪١۵ جامعه ایران خواهان نظام
پادشاهی هستند. از این مقایسه میتوان نتیجه گرفت که حمایت از رضا پهلوی الزاما به معنای حمایت از
نظام پادشاهی نیست.
• ٪۴٣ کسانیکه در انتخابات ٩۶ به روحانی رای دادند، خود را سرنگونیخواه (برانداز) میدانند. ٪۵٠ از
رایدهندگان به روحانی خود را تحولخواه و ٪٧ آنها خود را اصلاحطلب (با تاکید بر حفظ نظام) میدانند.
از این یافتەها میتوان نتیجه گرفت که رای دادن به روحانی الزاما به معنای رای به نظام جمهوری اسلامی
نیست.
https://gamaanorg.files.wordpress.com/2018/06/gamaan-gozaresh-nazarsanji-1397.pdf
ادامه دارد.