کارنامه ۴۰ سالگی جمهوری اسلامی به روایت سینما از :
« مرکز بررسی های مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری »
۱- تصویر جامعه ی ایران :
جامعه‌ای «درهم»، «بی‌نظم»، «در آستانه اضمحلال» است
۲ - خانواده :
«خانواده» در فیلم‌های جشنواره سی و ششم، تصویری «ناقص»، «در حال اضمحلال» و با صورتی «غیرطبیعی» است .
۳ - زنان :
زنان … افرادی پرخاشگر و عصبانی …دختران نیز در چارچوب‌های مردسالارانه، قربانیِ «غرور، تعصب، کامیابی و جبران ناکامی مردان» تصویر شده‌‌اند…
۴ - انسان :
انسانِ «راضی» و «خوشحال»، نادر ، «ناتوان در تعریف وضع موجود»، «ناتوان در پیدا کردن راه حل معقول» و «ناتوان در برقراری ارتباط سالم با خود و جامعه» هستند …
۵ - تکنولژی ..
در سینما رشد کرده است!
۶- امید ، آینده و رویا:
نبود «ما»یی که دارای وحدت هویت باشد .. فاقد «افق» هستند. « بی‌آیندگی »، « ناامیدی » و « دنیای بدون فانتزی و رویا »
۷ - اخلاق و دین :
دین پشتوانه اخلاق اجتماعی نیست… نه نظام ارزشی دینی یا حتی نوعی اخلاق سکولار!!
۸ - گسست نسلی :
تمایزی میان «گسست نسلی» و «تفاوت نسلی » نیست!!
۹ - قانون :
قانون» … نه به عنوان «متن»، بلکه به عنوان موضوعی اغلب «در حاشیه» نمایش داده میشود..
۱۰ - عقلانیت و پیشرفت:
اساسا پرسشی از توسعه و پیشرفت در آنها مطرح نمی‌شود
۱۱- امنیت و آزادی
مفهوم آزادی بیش از هر چیزی به «آزادی اجتماعی» محدود شده است. تقریباً در هیچ فیلمی موضوع «آزادی سیاسی» مطرح نمی‌شود و اساسا موقعیتی که آزادی در آن معنا پیدا کند به مخاطب ارائه نمی‌شود…
۱۲ - ما ( هویت ملی )
تصویر روشن و مشخصی از نوعی هویت متحد قابل مشاهده نیست. بنابراین:
تفاهمی درباره وضع موجود ارائه نمی‌شود.
۱۳ - آسیب های اجتماعی :
آسیب‌های اجتماعی بیش از هر چیزی در مرکز روایت‌ها قرار دارند
اصل گزارش را اینجا می توانید بخوانید:
شاید جامعه ای بی هدف، بی افق، ناامید، سرخورده و بهم ریخته مطلوب حاکمیتی باشد که مایل است هر کار خواست بکند و کسی هم از او بازخواست نکند!! این نهایت آرزوی همه ی خودکامگان است .
چرا چنین شد ؟ واقعن این جامعه چنین است:
بی ایده، انفرادی، و هیچ نقشه و طرحی در این بهم ریختگی شکل نمی گیرد ؟
۱ - جامعه ی ایران - بهم ریخته است چون حاکمیت ولایت فقیه توانایی هدایت یک جامعه را ندارد!
۲ - خانواده - بهم ریخته ، آیا بیشتر خانواده ها چنین اند؟
۳ - زنان - وقتی حاکمیتی حقوق نیمی از جامعه را نادیده بگیرد و برای آن یک انسان نیمه بداند، اما در رای گیری از او بخواهد یک به عنوان یک انسان یک رای بدهد، نتیجه همین می شود!
۴ - انسان راضی و خوشحال نادر است اما آخوندها، پاسداران، نمایندگاه مجلس خبرگان، شورای اسلامی، بیت رهبری و وابستگان به حاکمیت هم راضی اند و هم خوشحال!!
۵ - تکنولژی وارداتی رشد کرده است قبول!
۶ - نبود مایی که دارای وحدت هویت باشند.
این یک دروغ است . شاهد این دروغ بزرگ زلزله غرب کشور است که مردم نشان دادند دارای « مایی و هویتی » هستند فارغ از حاکمیت . همگامی همه مردم در کمک رسانی نشان داد آن که « مایی » ندارد و بی « هویت » است حاکمیت جمهوری اسلامی است. مردم نشان دادند که « مایی » دارند بنام هموطن ، و « هویتی » دارند بنام انسان فارغ از مذهب و قوم وقبیله.
۷ - اخلاق و دین :
همان هم که بود ، جمهوری اسلامی بباد داد.
۸ - گسست نسلی :
کاری که جمهوری اسلامی کرد، گسست نسلی امری محتوم است . تمام مردمی که برای ایجاد یک جامعه مرفه، پاک، قانونمند ، و انسانی برای برپایی اش به خیابان آمده بودند، بدهکار نسل نو کرد. این وضعیت نه فقط یک اختلاف نسلی است بلکه واقعن یک گسست نسلی است.
۹ - قانون -
کدام یک از سردمداران جمهوری اسلامی تابع قانونند که مردم باشند؟ که در فیلم ها نمود پیدا کند؟
۱۰ - عقلانیت و پیشرفت :
جمهوری اسلامی کاری کرد تا همه ی آنهایی که عقلانیت و پیشترفت مد نظرشان بود، از این کشور فرار کنند یا به گوشه ای بنشینند و نظاره گر حاکمیتی باشند که می خواهد ایران امروز را با دستورات چهارده قرن پیش سازمان دهی و اداره کند.
۱۱- امنیت و آزادی :
چه کسانی جز سردمداران نظام جمهوری اسلامی احساس امنیت می کند؟ حتا نورچشمان دیروزشان هم که سیاستشان به سیاستشان نزدیک بود، امروز احساس امنیت نمی کنند.
۱۲ - ما ( هویت ملی )
اگر این سخن درست است چرا از رفتن مردم به آرامگاه کوروش می ترسید؟ جریان دیماه نشان داد که امروز شعار کارگران اهوازی هر لحظه هم آوازی بیشتری پیدا می کند:
پشت به منبر- پشت به دشمن - رو به میهن!
این هویت ملی هر روز رنگش پرجلاتر می شود.
۱۳- آسیب های اجتماعی :
فکر نکنم کسی نداند که سرچشمه ی همه آسیب های اجتماعی کجاست.
******
علی رغم رویدادهای این چند ماه که خواب از چشم حاکمیت ولایی گرفته است، جمهوری اسلامی همچنان بر ساختار ناکارآمد خود پای می فشارد و از هرگونه تغییر بنیادی خود داری می کند که نمونه آخری آن بیانیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.
باشد که در سال نو، مردم ایران با ایده هایی تازه، با روش های نو، به میدان آیند تا طرحی نو برای آینده شان بیاندازند.